13.10.2021 ŚWIĘTO PATRONA SZKOŁY – MAKSYMILIANA JACKOWSKIEGO – “ŚWIAT WARTOŚCI STAWIAŁ NA PIERWSZYM MIEJSCU”
Patron szkoły – Maksymilian Jackowski “świat wartości stawiał na pierwszym miejscu”
Maksymilian Jackowski urodził się 11 października 1815 r. w Słupi (pow. śremski). Był synem drobnego dzierżawcy folwarku. Po odbyciu służby wojskowej rozpoczął gospodarowanie na folwarku ojca. Przeszedł gruntowną praktykę rolniczą w Turwi (pow. Kościański) pod kierunkiem Dezyderego Chłapowskiego. W 1842 r. udał się na Podole, gdzie dzierżawił dwa folwarki. Tam, w 1843 ożenił się z Marią Lichtneker. W 1850 r. wrócił do Wielkopolski z żoną, synem – Mieczysławem i córką – Józefą. Osiadł w Pomarzanowicach (pow. średzki), gdzie po kilku latach przyszedł na świat jeszcze jeden syn, Tadeusz.
Jackowski miał żyłkę społeczną. Uczestniczył w zebraniach powiatowych towarzystw rolniczych, które były źródłem zorganizowanej, zbiorowej nauki postępu rolniczego i obrony interesów ekonomicznych.
W okresie ożywienia politycznego i kulturalnego, od 1857 roku, ziemianie poznańscy połączyli szereg powiatowych towarzystw rolniczych w jedno sfederowane Centralne Towarzystwo Gospodarcze. W lutym 1861 roku Jackowski wziął udział w obradach organizacyjnych tego towarzystwa.
W 1863 roku wybuchło w Królestwie powstanie. Jackowski za swoją działalność został uwięziony przez policję pruską. W grudniu 1864 roku, po ułaskawieniu wrócił do Pomarzanowic i całkowicie poświęcił się działalności społecznej. W 1865 r. został wybrany do zarządu Centralnego Towarzystwa Gospodarczego w charakterze sekretarza generalnego. Prowadził aktywną działalność publicystyczną. Pisywał w ,,Ziemianinie”, organie prasowym Towarzystwa Gospodarczego, ,,Dzienniku Poznańskim”, wydawał broszury o tematyce rolniczej i patriotycznej.
W 1873 r. podczas Walnego Zebrania Centralnego Towarzystwa Gospodarczego powierzona mu została funkcja organizacji i instruktażu kółek rolniczych. Jackowski został ich patronem. Wciągu pierwszego roku działalności organizacyjnej i instruktażowej Jackowskiego przybyło 18 nowych kółek. Prasa polska dość szeroko rozpisywała się o działalności kółek i o ich patronie. Zaczęto zwracać się do niego z innych dzielnic Polski z prośbą o wskazówki i o rady.
Jackowski był nieustannie w rozjazdach, czy to w celu zakładania nowych kółek, czy reorganizacji starych, źle funkcjonujących. Nawet po przekroczeniu osiemdziesiątki nie zrezygnował z czynnej działalności patronackiej. Od listopada 1885 r. Jackowski zamieszkał na stałe w Poznaniu. Gospodarstwo w Pomarzanowicach objął syn Tadeusz.
Zainicjowane przez Jackowskiego zjazdy odegrały nie tylko rolę organizacyjną, ale miały też poważne znaczenie narodowo – polityczne.
U schyłku XIX wieku Jackowski był w Poznańskim wielkim autorytetem, symbolem ,,prac organicznych”. W trakcie organizowanych wieców, demonstracji, obchodów historycznych zapraszany był na przewodniczącego lub “marszałka”. Brał aktywny udział w obchodach setnej rocznicy ustanowienia Konstytucji 3 Maja, przewodniczył setnej rocznicy insurekcji kościuszkowskiej.
W 1900 r. ze względu na wiek oraz brak sił, aby sprostać zadaniom przewodniczącego, Jackowski ustąpił. Jego następcą został Józef Chłapowski.
Maksymilian Jackowski zmarł 14 stycznia 1905 r.
WIERSZ (KONOPNICKA CREDO)
Wierzył w światła potęgę i w ducha zdobycze,
Wierzył w cel życia wzniosły, święty, choć daleki,
Wierzył w braterstwo ludów,
Które przez wrzawę dziejów wiekom dają wieki,
Wierzył w dobro, co z czołem białym od promieni,
Wyleczy kiedyś ziemię z jej ran i z jej cieni…
Wierzył, że bohaterscy ducha pracownicy
Ujrzą jutrznię dni nowych ze swojej strażnicy.
Wierzył, że dawne błędy żelaznym łańcuchem
Ciężą nad późnych wieków i wolą. i ruchem.
Wierzył w dziedzictwo kary, w pokutę dziejową;
Wierzył, że sprawiedliwość zstąpi nam królową…
Wierzył w ciszę i w spokój po gromach i burzy;
Wierzył w siłę, co walcząc ze złem, się nie nuży…
Wierzył, że wytrwać można mężnie i dostojnie
W największej własnych uczuć i porywów wojnie.
Wierzył w uścisk, co kiedyś świat połączy cały;
Wierzył w nieskończoności jasne ideały,
Wierzył, że z drobnych iskier, skrzesanych przez dzieje,
Wielkie, wspólne ognisko ludzkości roztleje.
Wierzył w przejrzyste sfery ponad wrzawą ziemi,
Wierzył w kwiaty nadziei, co z mogił nam wschodzą,
Wierzył, że krzywd posiewy bohaterów rodzą…
Wierzył w parcie konieczne, świadome ludzkości
Do potężnych idei prawa i równości…
Wierzył w braterskiej dłoni uścisk i zachętę,
Wierzył w duchów zbudzonych obcowanie święte…
Wierzył w siłę, co stapia czyny i ofiary
Na dni nowych słoneczne, królewskie sztandary.
Wierzył w orli lot ducha, co nigdy nie stoi…
I ;tak się stało podług wiary jego!
Konopnicka Credo
Maksymilian Jackowski był człowiekiem wyjątkowym, który świat wartości stawiał na pierwszym miejscu!
Dnia 13.10.2021 r. w Auli Zespołu Szkół Ekonomicznych w Słupcy obchodzono Święto Patrona szkoły Maksymiliana Jackowskiego oraz uroczyste Ślubowanie Uczniów klas pierwszych.
Uroczystość ślubowania oraz informację o patronie szkoły w gablotce szkolnej przygotowały panie Sylwia Barciszewska i pani Anna Rędziak – nauczyciele przedmiotów ekonomicznych.
Uczniowie klasy policyjnej III S technik spedytor wraz z wychowawcą panem Krzysztofem Ratajczykiem oraz panią Marzeną Bartosik – nauczycielem historii w ZSE złożyli wiązankę kwiatów i zapalili znicz na grobie naszego patrona Maksymiliana Jackowskiego w miejscwości Wronczyn koło Pobiedzisk.
Agnieszka Pol
